Veteraan Niels Roelen ging in 2007 op missie in Uruzgan, Afghanistan. Hij is daar vier maanden op missie geweest en heeft veel meegekregen van het Afghaanse cultuur. Is er iets wat hij daar heeft meegemaakt die hij nooit zal vergeten? Eerlijk, ik stond versteld door zijn verhaal.
‘Een van de dingen die mij altijd zal bijblijven, is dan toch de gastvrijheid van de mensen daar’, aldus Niels. De gastvrijheid van de Afghanen is inmiddels al bekend bij velen. Vooral voor de mensen die in contact zijn geweest met de Afghaanse mensen, want dit merk ik ook in mijn eigen familie. In Afghanistan hebben de mensen bijna niks thuis, maar ze gaan voor hun gasten koken. Ze maken thee voor hen klaar en doen van alles omdat ze gastvrij zijn. Alles wat zij hebben, dat delen ze met hun gasten.
Na zijn tijd als militair, heeft Niels besloten om een boek te schrijven over een soldaat in Uruzgan. Hij merkte dat er veel mensen waren die vragen hadden over de missie. Over wat een militair precies doet en hoe het allemaal van pas ging in Afghanistan. Andere militairen hadden moeite om hun tijd in Afghanistan te beschrijven. Niels kwam met de oplossing om een boek te schrijven in het perspectief van een militair in Uruzgan. Hoe ziet zo’n missie eruit?
Ik heb een interview gehouden met Niels en zo vertelt hij zijn mooie verhaal. Hoe denkt hij verder over Afghanistan? Zal hij ooit terug willen gaan en bepaalde dingen anders herbeleven? Waarom is hij schrijver geworden na zijn tijd als militair? Heeft hij spijt van bepaalde acties?
