Ze ging naar Zuid-Korea als toerist en mocht opeens blijven als model. Voor de 21-jarige Luna is het een wens die is uitgekomen. Luna is een model in Zuid-Korea en heeft hierdoor een E6 visum. Naast haar modellenwerk maakt Luna veel tijd vrij om het land te ontdekken. Dit doet zij door vaak uit te gaan, vrienden te maken en daarnaast heeft zij een relatie met een Zuid-Koreaanse jongen. In dit verhaal zal Luna de opmerkelijke verschillen opnoemen, maar ook een aantal cultuurschokken. Dit is het leven van Luna in Zuid-Korea.
De 21-jarige Eindhovenaar werkt momenteel als model in Zuid-Korea. Inmiddels is het Aziatische land populair en vele mensen hebben de droom om daar te kunnen wonen. Of het nou om typische, Koreaanse streetfood gaat of populaire K-Pop boybands die bovenaan de Billboard 200 staan, dit land is al bijna een decennia populair binnen onze generatie. Wat heeft Zuid-Korea niet? Ze hebben K-Beauty, K-Pop en K-Fashion en deze categorieën hebben hun unieke kenmerken. De beroemde “10 step skincare routine” heeft inmiddels de wereld veroverd en zijn er fantastische, Koreaanse huidproducten op de markt verkrijgbaar. Voor de meeste mensen is het leuk om nieuwe dingen te proberen en bijvoorbeeld voor nieuwe looks te gaan. Zuid-Korea heeft inmiddels een eigen, unieke stijl. Luna werkt hier als model met een E6 visum en zo’n visum heeft enkele voorwaarden. Zo mag Luna geen ander werk aannemen als het niks te maken heeft met modellenwerk, optredens, zingen en DJ-en. De E staat namelijk voor Entertainment en zo wordt Luna’s visum door haar management gesponsord.
Japan
‘Vroeger wilde ik eigenlijk altijd in Japan werken, maar nadat ik daar op uitwisseling was geweest kwam ik erachter hoe lastig het daar was’, aldus Luna. Luna ging op zestienjarige leeftijd naar het stadje Fukuoka in Japan. Ze ging daarheen om de Japanse taal te leren en ging daarom ook naar school. Ze woonde bij een Japanse gastgezin en kon alles meekrijgen over het dagelijkse leven in Japan. ‘Hoewel het af en toe moeilijk werd, kan ik zeggen dat het een mooie ervaring was. Daarom raad ik iedereen aan om een tussenjaar te nemen en naar een land te gaan dat compleet anders is dan Nederland. Dan stap je uit je eigen bubbel en zo leer je hoe je echt onafhankelijk wordt’, aldus Luna. Als je meer over Luna’s ervaring in Japan wil lezen, kan je naar het artikel hieronder gaan.
Luna ging tweemaal naar Zuid-Korea als toerist en had al gauw vriendinnen gemaakt die als model werkten. ‘Zij vertelden mij altijd dat het vinden van modellenwerk makkelijk is in Zuid-Korea, maar ik had het volledige vertrouwen niet. Ondanks dat wisten mijn vrienden zeker dat het mij zou lukken. Daarnaast vond ik Zuid-Korea altijd een prachtig land die ook nog eens rijk is aan cultuur. Bovendien vond ik de Koreaanse taal makkelijker vergeleken met de Japanse taal’, aldus Luna. In het voorjaar van 2022 ging Luna met een toeristenvisum naar Zuid-Korea. Daar bleef ze drie maanden en in die tijd was zij druk bezig met het zoeken naar een geschikte modellenbureau. Ze had meer dan genoeg vrienden die in deze industrie werkzaam waren, dus daardoor verliep het soepeler. ‘Die vrienden regelden een sollicitatiegesprek voor mij geregeld waardoor ik bij hetzelfde modellenbureau terechtkwam. Na het gesprek kreeg ik een naar gevoel en kwam gelijk op de gedachte om een nieuwe plek te gaan zoeken’. Een dag later kreeg Luna een bericht met het beste nieuws, want ze kreeg een contract aangeboden. ‘Blijkbaar hebben zij mijn Instagram-pagina gezien en vonden ze mijn image heel mooi. Het interview was dus alleen een ontmoeting, want zij wisten al dat zij mij wilden hebben’.
Cultuurschokken
Nederland en Zuid-Korea hebben beiden hun eigen normen en waarden. In Zuid-Korea gaat het toch anders als het gaat om eten, communicatie en bepaalde systemen. Luna is een Nederlander in Zuid-Korea en merkte hierdoor een aantal verschillen. ‘Het grootste verschil vind ik de hiërarchie en in Zuid-Korea is dat heel belangrijk. Als je uiteten gaat met bijvoorbeeld collega’s, of met mensen die niet jouw vrienden zijn, dan wacht je met eten voordat de oudste, of meest belangrijkste persoon (denk aan CEO), hun eerste hap neemt’. Zuid-Koreanen zijn gevoelig voor hiërarchie en status, en daarom is het belangrijk om de hiërarchie te respecteren. ‘Een andere gewoonte in Zuid-Korea is dat je buigt als je iemand wilt groeten. Hierbij zeg je dan ‘annyeong haseyo‘. In kleine restaurantjes steek je niet je hand op als je iets wilt. Je roept dan “저기요“ (over here!) of “사장님“ (boss, als er oudere mensen werken). Maar vaak is er een knop waar je op drukt zodat een iemand naar je toe kan komen.
Leven in Zuid-Korea
‘Mijn sociale leven hier is veel beter’, aldus Luna. In Zuid-Korea kom je ook mensen tegen uit andere landen die met hetzelfde motief in dit land wonen. Denk dus aan modellenwerk, uitwisselingsprojecten, zakenreizen en studies. Luna gaat vaak op stap en zo leert zij dagelijks nieuwe mensen kennen. ‘Zo leer je via via ook meerdere mensen kennen. Ook hoef ik nu nooit in de rij te staan voor een club, want ik ken iedereen en mag gewoon doorlopen’. Ook heeft Luna een speciaal iemand leren kennen, namelijk haar huidige partner. ‘Zo bestaat mijn dag vaak uit mijn vriend wakker maken voor zijn werk’. Deze twee gaan ieder weekend op date en zo blijft het vuurtje wapperen.
Luna werkt als model in Zuid-Korea en krijgt weleens opdrachten aangeboden. ‘Mijn doel is om vaker werk te krijgen in verschillende dingen en wellicht zou dat iets kunnen zijn in de muziekindustrie. Een paar vrienden van mij hebben een keer in een muziekvideo van een K-Pop band gewerkt. Soms zie ik ook vrienden van mij in reclames of K-Drama series, of dan zijn het mensen die ik goed ken’. Luna hoopt om in de toekomst werk te krijgen in het gebied van dans en muziek.
Ook had Luna laatst een toffe opdracht waar zij model mocht zijn bij een modeshow in Busan, een stad in het zuidoosten van Zuid-Korea. ‘Ik werd overgevlogen vanuit Seoul om acht uur ’s ochtends en om tien uur was ik in Busan om te repeteren. Daar heb ik van maandag 10 uur ’s ochtends tot dinsdag 10 uur ’s avonds gewerkt. Op maandag was het alleen maar oefenen en voorbereiden, maar ook vaak wachten. Ik kreeg een pruik op en dat terwijl mensen hun haren moesten doen bij stylisten. Al die tijd moest ik wachten en kon ik gerust op mijn telefoon zitten. Later in die avond ging ik naar een prachtige strand. De dag van de modeshow vond ik hectisch omdat er een vele, kleine veranderingen kwamen. Vijf minuten voordat ik het podium op moest, was het voor mij niet helemaal helder met wat ik moest doen. De hakken die ik droeg deden best veel pijn, dus ik dacht dat het er allemaal niet goed uitzag. Toen ik later de geschoten beelden bekeek, verandere ik gelijk van mening. Ik was oprecht trots op mezelf. Het was een zware klus, maar ik heb onwijs veel genoten van deze ervaring.
